Dokucza ci piekący ból brzucha, nudności, cierpisz na uporczywe wzdęcia i częste odbijanie, to może być zakażenie Helicobacter pylori. Helicobacter pylori to bakteria Gram-ujemna, która powoduje przewlekłe zapalenie żołądka i dwunastnicy, i jest częstą przyczyną wrzodów na całym świecie.
Bakterie H. pylori wytwarzają enzym ureazę, który umożliwia bakteriom życie w surowym środowisku żołądka. Wytwarzany przez nią enzym ureaza reaguje z mocznikiem, tworząc amoniak, który neutralizuje ilość kwasu żołądkowego w ilości wystarczającej do przetrwania organizmów w tkankach. H. pylori może wnikać głęboko w błonę śluzową żołądka za pomocą swoich 2 do 6 polarnych wici.
Infekcja bakterią następuje najczęściej w wieku dziecięcym. H. Pylori mogą przenosić się z człowieka na człowieka poprzez bezpośredni kontakt ze śliną, wymiocinami lub kałem. Bakteria może również rozprzestrzeniać się poprzez skażoną żywność lub wodę.
Lepsze warunki sanitarne, mniejsza gęstość osób mieszkających razem przyczyniają się do zmniejszenia transmisji bakterii w krajach lepiej rozwiniętych. Wyższa zachorowalność jest w krajach gdzie dostęp do wody jest utrudniony, panują złe warunki sanitarne i ludność mieszka w gęstych skupiskach. Zakażenie H. pylori jest powszechne, na świecie około 1/3 populacji ma go w swoich ciałach.
Większość osób z zakażeniem H. Pylori nie ma żadnych objawów. Lekarze nie potrafią jeszcze odpowiedzieć na pytanie dlaczego tylko niektóre osoby doświadczają objawów zakażenia Dopiero objawy chorobowe, które skłaniają nas do wykonania badań wykrywają zakażenie.
Bakterie skolonizowane w żołądku uszkadzają błonę śluzową żołądka, powodują nadżerki i wrzody żołądka i dwunastnicy. Te mogą krwawić, powodować infekcje lub utrudniać przemieszczanie się pokarmu przez przewód pokarmowy. Ponad 90% pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy i 70% pacjentów z chorobą wrzodową żołądka jest zakażonych Helicobacterem. U niektórych osób infekcja może prowadzić do raka żołądka.
Poniższe sygnały powinny być wskazaniem do przeprowadzenia badań pod kątem zakażenia H. Pylori:
- piekący ból w okolicy żołądka zwłaszcza pomiędzy posiłkami
- częste odbijanie
- wzdęcia
- nudności
- brak apetytu
- ciemne, smoliste stolce
- chudnięcie
Badań pozwalających zdiagnozować bakterie jest kilka.
Jednym z nich jest analiza próbki krwi, może ona wykryć specyficzne przeciwciała (białka), które układ odpornościowy organizmu rozwija w odpowiedzi na bakterię H. Pylori . Badanie ujawnia dowody aktywnej lub przebytej infekcji bakteriami w organizmie. Wadą badania jest to, że test pozostaje pozytywny, nawet jeśli poprzednia infekcja Helicobacter pylori została wyleczona i usunięta. Wynik badania krwi nie może nam powiedzieć, czy leczenie wyleczyło infekcję.
Innym badaniem są testy próbki kału, obejmuje ono analizę niewielkiej części stolca pod kątem białek Helicobacter pylori i można je wykorzystać do potwierdzenia, że infekcja została usunięta po leczeniu.
Łatwym, dokładnym i bezpiecznym testem na obecność H. pylori w żołądku jest test oddechowy mocznika. Test oddechowy opiera się na zdolności Helicobacter do rozkładania naturalnie występującego związku chemicznego, mocznika, na dwutlenek węgla, który jest wchłaniany z żołądka i wydalany z organizmu w oddechu.
Często przeprowadzanym i dokładnym badaniem do diagnozowania H. pylori, a także stanu zapalnego i wrzodów jest endoskopia. Badanie gastroskopii połączone z pobraniem biopsji z wyściółki żołądka daje pewność prawidłowości wyniku.
Skuteczne leczenie H. pylori może pomóc w wygojeniu owrzodzenia w chorobie wrzodowej, zapobiec nawrotom wrzodów i zmniejszyć ryzyko powikłań i rozwoju raka żołądka. Leczenie ma polegać na eradykacji czyli całkowitym zwalczeniu drobnoustroju w organizmie. Schemat leczenia który opracowuje gastrolog , obejmuje antybiotkoterapię oraz leczenie inhibitorami pompy protonowej. Helicobacter jest dość oporna na terapię antybiotykami dlatego leczenie jest skojarzone, zwykle obejmuje włączenie dwóch antybiotyków, najczęściej metronidazolu i klarytromycyny. Równocześnie podawane są inhibitory pompy protonowej hamujące wydzielanie soku żołądkowego, tym samym przyczyniając się do gojenia stanów uszkodzeń błony śluzowej żołądka.
Aby leczenie było skuteczne, ważne jest, aby przyjmować wszystkie leki. Po zakończeniu kuracji zwykle przeprowadza się powtórne badanie, aby upewnić się, że infekcja ustąpiła. Czasem w pierwszym rzucie leczenie nie jest skuteczne i należy ponowić kurację z zastosowaniem innego zestawu antybiotyków. Po terapii zaleca się ponowne wykonanie testu 30 dni po zakończeniu leczenia i odstawienie leku pompy protonowej na 1 do 2 tygodni przed wykonaniem testu eradykacyjnego.
Leczenie powinno być wsparte i uzupełnione odpowiednią dietą oszczędzającą błonę śluzową żołądka i zapobiegającą nadmiernemu wytwarzaniu soków żołądkowych. Dieta ma przede wszystkim na celu zniwelowanie stanów zapalnych i przyczynić się do regeneracji śluzówki żołądka. Zadbanie o prawidłową mikroflorę żołądka oraz odbudowę systemu immunologicznego po terapii antybiotykowej przyśpieszyć powinny przyjmowane probiotyki. Zastosowanie się do wszystkich procedur leczniczych daje dobre efekty w zwalczeniu mikroorganizmu.
Administrator serwisu nie ponosi konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji z zakresu wiedzy specjalistycznej zaprezentowanej w serwisie ekup.pl.
