Depresja to długotrwały stan zaburzenia nastroju objawiający się uczuciem smutku, porzuceniem zainteresowań, przygnębieniem.
Zły nastrój, smutek dotyka każdego, ale jeśli nie jest to stan przewlekły, nie rujnuje naszego zdrowia. Jeśli taki etap utrzymuje się dłużej niż dwa tygodnie to już depresja.
Przyczyną depresji mogą być ważne wydarzenia życiowe, śmierć kogoś bliskiego, rozwód, utrata pracy. Czynników wywołujących depresje może być wiele dla jednego może to być niepowodzenie w pracy, dla innego samotność, brak akceptacji wszystko zależy od indywidualnej konstrukcji psychicznej.
Jak objawia się depresja?
Symptomów depresji jest dużo i mogą być bardzo zróżnicowane. Najczęściej są nimi: nastrój przygnębienia, utrata energii, zmęczenie, poczucie winy, trudności z koncentracją, myśli samobójcze.
U niektórych objawy depresja manifestowane są brakiem apatytu, bezsennością, czy wręcz odwrotnie nadmiernym objadaniem się, uciekaniem w sen. Inaczej objawia się ona u mężczyzn, kobiet a jeszcze inaczej u dzieci.
Mężczyźni w depresji częściej wycofują się z sytuacji społecznych i rodzinnych, ulegają nałogom alkoholu, używek, czasem uciekają w pracę. Kobiety dwukrotnie częściej zapadają na depresję. Młode matki może dotknąć depresja poporodowa i nie należy jej mylić ze zmęczeniem.
Przedłużający się stan depresji często wiąże się trudnościami z odnajdywaniem się w nowej rzeczywistości. Taka depresja poporodowa jest zagrożeniem dla zdrowia matki i jej dziecka. Niezmiernie ważne dla kobiety jest wsparcie i pomoc najbliższych w nowej dla niej sytuacji. U kobiet częściej jako symptom depresji pojawia się niepokój, rozdrażnienie, zmęczenie.
Jeszcze inaczej reagują dzieci. Depresję u najmłodszych trudniej rozpoznać, to może być brak energii, płaczliwość, ekspresja głosowa, unikanie kontaktów rówieśniczych.
Leczenie depresji obejmuje psychoterapię, wsparcie, a także leczenie farmakologiczne. Rodzaj leczenia dostosowywany jest indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stopnia choroby, przyczyny depresji.
Jeśli ktoś podejrzewa, że ma pierwsze objawy depresji, powinien zwrócić się o profesjonalną pomoc do lekarza lub specjalisty ds. zdrowia psychicznego. Wiele osób z depresją wraca do zdrowia po przestrzeganiu planu leczenia. Bardzo ważnym elementem leczenia jest psychoterapia, która obejmuje terapię rozmową, poradnictwo i terapię behawioralno–poznawczą.
Mówiąc o depresji musimy wiedzieć, że to choroba współczesności, która często dotyka ludzi młodych. Nastolatkowie i osoby wkraczające w dorosłe życie, których układ nerwowy nie jest jeszcze labilny i mają trudności w kontrolowaniu emocji są często mało odporni psychicznie.
Rodzice muszą bardzo uważnie obserwować swoje dziecko, żeby w porę rozpoznać niebezpieczeństwo choroby. Budowanie poczucia własnej wartości u dziecka, pozytywnej postawy wobec wyzwań, uczenia sposobów radzenia sobie w trudnościach i poczucia wsparcia w każdej sytuacji, może uchronić przed popadnięciem w depresję.
Stan zaburzenia nastroju często dotyka osoby mające inne choroby natury psychicznej; afektywna dwubiegunowa, zespoły nerwic lękowych. Istnieje wiele czynników wyzwalających depresję tzw. elementy sprawcze, często nie możemy ich uniknąć, ale czasami możemy je eliminować.
Wiele osób źle reaguje na sytuacje odosobnienia, zagrożenia. Jest to problemem zwłaszcza w okresie pandemii, kiedy wiele osób spędza czas w izolacji, samotnie w dużym napięciu i w poczuciu osamotnienia, właśnie wtedy wzajemne wsparcie jest kluczowe.
Depresja u dzieci i młodzieży.
Według Światowej Organizacji Zdrowia na świecie na depresje cierpi około 350 milionów ludzi, w tym w Polsce około 1,5 miliona. Są to przerażające statystyki.
Coraz więcej środowisk medycznych, szkolnych bije na alarm, że kondycja psychiczna naszego społeczeństwa jest dramatyczna. Szpitale psychiatryczne są przepełnione, brak miejsc na oddziałach terapeutyczno-leczniczych dla dzieci, nie ma wsparcia psychologów.
Fatalny stan służby zdrowia przekłada się na brak szybkiej pomocy osobom chorym.
Dramatycznie wzrosła liczba dzieci, które podjęły próby samobójcze. Według statystyk w 2022r aż 2031 razy nastolatkowie targnęli się na swoje życie i 150 osób zginęło. Wiele młodych osób popada w nałogi alkoholizmu i narkotyków.
Rząd próbuje łatać oddziały psychiatryczne i zapowiada zwiększenie liczby łóżek dla dzieci i na tym koniec - ot całe rozwiązanie problemu. Nie szuka się przyczyn, nie próbuje zapobiegać.
Rozwój cywilizacji, nowe technologie, styl życia bardzo się zmienił. Żyjemy w większej izolacji, w niesamowitym tempie życia, często samotni i zmęczeni. Nie przyglądamy się życiu naszych dzieci.
Starsze pokolenie mówi: nas wychowało podwórko, biegaliśmy z kluczem na szyi, musieliśmy szybciej dojrzeć, nie byliśmy wymuskani i dawaliśmy radę. Mimo trudniejszych warunków bytowych udawało się stworzyć lepsze relacje rówieśnicze, co pozwoliło lepiej radzić sobie z przeciwnościami losu.
Świat dzieci tego pokolenia wygląda zupełnie inaczej. Dramatyczna różnica jest w systemie edukacji. Obecnie koniec dzieciństwa nastaje z zakończeniem etapu przedszkolnego.
Program nauczania w szkołach podstawowych i średnich jest tak przeładowany, że dzieci są przeciążone nauką. Chcąc poradzić sobie i mieć przyzwoite oceny, niejednokrotnie muszą korzystać z korepetycji.
Nie mają czasu na swoje pasje, zainteresowania. Poddawane są ciągle egzaminom sprawdzającym na wielu etapach edukacji. Szkoła nie pomaga rozwiązywać problemów rówieśniczych, emocjonalnych, jest skupiona na „wbijaniu” materiału.
Jeszcze dramatyczniej wygląda sytuacja w szkołach średnich. Nauczyciele skoncentrowani wyłącznie na zrealizowaniu rozbuchanego programu nie mogą poświęcić czasu uczniom. Młodzież, pomimo nauki, ledwo osiąga oceny 2 i 3.
Nikt nie próbuje zatrzymać się i pomóc uczniom z kłopotami. Nie radzisz sobie odpadasz, w końcu szkoła bije się o wyższe miejsce rankingu najlepszych szkół, więc nawet lepiej gdy odejdziesz.
Praktyka niedopuszczania do wybranych przez ucznia przedmiotów rozszerzonych na maturę, jest bardzo powszechnie stosowana przez wiele liceów. Liczy się dobry ranking szkoły, nie młody człowiek.
Nie ma systemu pomocy uczniom słabszym. Źle opłacana ekipa nauczycielska, przy brakach kadrowych nie podejmuje się w ogóle takich działań. Uczeń skazany jest sam na siebie.
Rodzice próbują ratować sytuację korepetycjami, ale wielu na nie nie stać. Dzieci uczą się niejednokrotnie do godziny 24:00 - są przemęczone, sfrustrowane. Ich młodzieńczy świat wypełnia nauka.
Szkoła nie pełni już funkcji wychowawczych, nie docenia, nie rozwija emocjonalnej dojrzałości, nie daje przestrzeni na rozwój własnych pasji, talentów.
System edukacji jest niewłaściwy i o tym głośno mówią nauczyciele i rodzice. Ministerstwo Edukacji jest głuche - nie słyszy lub nie chce słyszeć tego alarmu.
Dzieci i młodzież uciekają w wirtualny świat, a tam też doświadczają hejtu, niezrozumienia, są pogubione, samotne, zmęczone życiem. Współczesny świat mówi im musisz być najlepszy, najpiękniejszy, bez wad, inaczej odpadasz.
Coraz trudniej zobaczyć uśmiechnięte dzieci, ale to my dorośli tworzymy im takie warunki, to my jesteśmy odpowiedzialni za niewyobrażalną skalę depresji u dzieci i młodzieży.
Administrator serwisu nie ponosi konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji z zakresu wiedzy specjalistycznej zaprezentowanej w serwisie ekup.pl.
