Zaczęły się wakacje, czas wyjazdów urlopowych, ale dla osób cierpiących na chorobę lokomocyjną, podróżowanie jest dużym utrapieniem. Schorzenie dotyka głównie dzieci w wieku od 5 do 12 lat, ale cierpią na nią również dorośli.
Dolegliwość często współistnieje u pacjentów cierpiących na migreny, częściej dotyka kobiety i ludzi starszych. Choroba lokomocyjna zwana też morską lub samochodową obejmuje zespół objawów jak: zmęczenie, ból głowy, zawroty głowy, uczucie ciepła ciała, bladość, zimne poty, nudności, wymioty, nadmierne wydzielanie śliny i utratę apetytu.
Zwykle występuje, gdy podróżujesz samochodem, statkiem, samolotem lub pociągiem. Choroba może też być wzbudzona na karuzelach, symulatorach w parkach rozrywki a nawet w czasie korzystania z wirtualnych gier .
Choroba lokomocyjna może być wywołana u prawie wszystkich zdrowych ludzi, ale istnieje ogromna różnica w podatności na chorobę lokomocyjną, ponieważ u niektórych osób może ona wystąpić przy minimalnej prowokacji, ale u innych może być bardzo trudna do wywołania. Choroba morska nie była obca starożytnym Grekom i Rzymianom, opisana była przez Hipokratesa.
Czym spowodowana jest choroba morska?
Objawy choroby lokomocyjnej pojawiają się z powodu rozbieżności w sygnałach wysyłanych do mózgu w związku z obecnością lub brakiem ruchu, jest zaburzeniem ucha wewnętrznego i poczucia równowagi. Choroba lokomocyjna występuje wtedy, gdy mózg otrzymuje sprzeczne wiadomości dotyczące ruchu i pozycji ciała w przestrzeni.
Wiadomości z twojego ucha wewnętrznego, twoich oczu, receptorów skóry oraz czujników mięśni i stawów dostarczane są do mózgu. Kiedy otrzymane sygnały, nie pasują do siebie, możesz dostać choroby lokomocyjnej. Na przykład, jeśli czytasz przez telefon podczas jazdy autobusem, twoje oczy skupiają się tekście który się nie porusza, ale błędnik w uchu wewnętrznym odpowiedzialny za zmysł równowagi wyczuwa ruch. Mylne sygnały wysyłane do mózgu powodują opisane wyżej dolegliwości.
Jak sobie radzić z dolegliwościami?
Uniknięcie podróżowania jest raczej niemożliwie, trzeba zatem zminimalizować dokuczliwe objawy choroby lokomocyjnej. Na około godzinę przed planowaną podróżą zalecane jest przyjąć leki niwelujące lub zmniejszające przypadłości.
Preparaty tego typu zawierają w składzie imbir, który zawiera substancje hamujące nudności i wymioty. Mocniejsze środki to leki dostępne tylko na receptę zawierające dimenhydrinat lub prometazynę działające przeciwhistaminowo. Mogą one wywoływać skutki uboczne jak senność, zaburzenia koncentracji, biegunki, problemy ze wzrokiem, suchość w jamie ustnej.
W czasie podróży najlepiej zajmować miejsce przodem do kierunku jazdy. W samochodzie zaś miejsce obok kierowcy co ułatwia jazdę. Przyjęcie pozycji ciała ze stabilnym podparciem głowy, minimalizującym drgania znacznie pomaga w podróży.
Należy unikać czytania w czasie jazdy, oglądania filmów. Dobrze jest patrzeć prosto przed siebie w ustalonym punkcie, takim jak horyzont. Unikać ciężkostrawnych i pikantnych potraw, przed i w czasie podróży. Nie przegrzewać ciała i wentylować pojazd otwierając okno, lub włączając klimatyzację. Czasami sen pozwala przetrwać trudy podróży.
Administrator serwisu nie ponosi konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji z zakresu wiedzy specjalistycznej zaprezentowanej w serwisie ekup.pl.
